Algemeen
Echtpaar Lia en Govert Mesman stopt na bijna 90 jaar vrijwilligerswerk bij Mantelzorg
ALMELO - Aan al het goede komt een eind. Ook aan de ogenschijnlijk eindeloze vrijwilligersloopbanen van Lia (83) en Govert Mesman (86). Zonder al te veel ruchtbaarheid beëindigden ze na bij elkaar opgeteld bijna 90 jaar hun ‘dienstverband’ bij Mantelzorg Almelo. Als dank voor hun geweldige inzet was er een fraai Bolletjespakket en werden ze in de bloemen gezet.
Het echtpaar Mesman arriveerde begin jaren zeventig in Almelo, waar Govert Mesman benoemd was tot directeur van de toenmalige Willibrordschool in de Kerkelanden. Lia keek al snel om naar een oudere buurvrouw en werd benaderd om vrijwilligerswerk te doen voor de Hulpdienst, dat later is uitgegroeid tot Mantelzorg Almelo. “Er kwam zelfs iemand bij ons thuis om te kijken of ik wel geschikt was voor dit vrijwilligerswerk”, lacht Lia. Ze kwam bijkans met vlag en wimpel door de ballotage van de Hulpdienst. Ze heeft sindsdien als bezoekvrijwilliger tientallen mensen, soms jaren achtereen, thuis bezocht en als chauffeur begeleid vervoer ook veel mensen met haar eigen auto naar de plek van bestemming gebracht.
Het voor iemand klaar staan is het stel met de paplepel ingegoten. “Tijdens mijn tijd op de kweekschool moest je naast je studie ook maatschappelijk werk doen. Dat was toen een vereiste. Vrijwilligerswerk hoorde er toen als kind al een beetje bij.”
Haar man Govert begon een jaartje of tien na zijn vrouw ook als vrijwilliger bij de Hulpdienst. Ook hij legde ontelbare bezoeken af en was daarnaast chauffeur begeleid vervoer. Govert vertelt vol verve over de vele ritjes die hem zijn bijgebleven. “Van huis naar het ziekenhuis heb je soms al een hele levensloop van de mensen gehoord. Dat vind ik het leuke aan dat rijden, dat je meteen een praatpaal bent.” Het echtpaar werd in het verleden voor z’n indrukwekkende staat van dienst al eens met een speciale speld van verdienste geëerd.
Lia beperkte zich de laatste jaren tot het bezoeken van één oude dame. Ze kwam voor het eerst bij haar toen ze 88 jaar was en hield dat veertien jaar vol, tot het voor beiden wel erg belastend werd. Omdat Lia daarmee ook een punt zette achter haar werkzaamheden voor Mantelzorg, besloot haar man om toch ook maar te stoppen. Ze maakten het pas bekend aan het einde van een gezamenlijke lunch van Mantelzorgvrijwilligers in het Bolletje museum. Tot verrassing van velen.
Helemaal stil zitten zit er bij het echtpaar Mesman overigens niet in. Lia Mesman blijft als vrijwilliger actief voor Ezra, de kledingwinkel voor mensen met een heel smalle beurs. Ze helpt in de verkoop, maar verstelt en herstelt ook kleding die is ingebracht. Verder volgt ze met enthousiasme schilderlessen.
Ook Govert behoudt nog een ‘baantje’. Hij bezorgt twee keer in de week de warme maaltijden van De Koppel bij een aantal bewoners in Buurstede. “Zolang we het nog kunnen, blijven we dit werk doen. Want als er geen vrijwilligers meer zijn, dan zijn er geen Mantelzorg Almelo, Avedan, Ezra of sportverenigingen meer”, besluit Govert.