Columns
VAN HET VERLEDEN NAAR... HET HEDEN
COLUMN - Peter van der Molen geeft regelmatig een inkijkje in Almelo onder het motto:
‘Van het verleden naar... het heden’.
Ruim 40 jaar geleden is Peter zijn loopbaan als journalist begonnen met een soortgelijke rubriek, maar dan op Twentse schaal.
We nemen u graag mee in ‘Van het verleden naar het heden’ met een foto van oud-Almelo en een foto van de huidige situatie, vaak met de nodige tekst en uitleg.
Veel leesplezier!
KLOKKEN GIETEN IN EEN BELT
Het buitenhuis van de textielfabrikantenfamilie Tilanus (bekend van Jansen en Tilanus) sierde een eeuw geleden nog het kruispunt Vriezenveenseweg/ Ootmarsumsestraat. De familie Jansen was afkomstig uit Vriezenveen waar Wicher Jansen in 1850 samen met twee compagnons zijn textielbedrijf had opgericht. Een groot deel van zijn dorpsbewoners was actief als thuiswever.
Rond 1750 telde Vjenne al zo’n 100 thuiswevers. Evenals veel andere Vriezenveense textielondernemers richtte Jansen zijn activiteiten op St. Petersburg in Rusland. In deze stad ontstond een hele Rusluie- kolonie rond Newski Prospect. Van de winst die Jansen maakte, kon hij zich het buitenhuis ‘Het Paviljoen’ permitteren. In 1869 namen zijn beide zoons uit St. Petersburg samen met J.L.L. Tilanus de leiding van het bedrijf op zich en ontstond Jansen en Tilanus dat vooral bekend zou worden vanwege het ondergoed. De teloorgang in de textielindustrie (concurrentie lage lonen landen) ging ook niet aan J en L voorbij. Het einde kwam in 1981. Een klein deel is uiteindelijk opgegaan in het Ten Cate concern.
In 1935 werd Het Paviljoen – dat al sinds 1931 bij de Diaconesseninrichting van de Nederlandse Hervormde Gemeente in gebruik was - afgebroken om plaats te maken voor het bejaardenhuis Het Klokkenbelt. Bejaardenhuisvesting liet overal nog veel te wensen over. In Almelo werden bijvoorbeeld na de oorlog zo’n 50 bejaarden ondergebracht in het leegstaande kasteel van de Van Rechterens.
In 1961 werd met Het Klokkenbelt het eerste verzorgingshuis in Nederland gebouwd. Blikvanger werd een 25 meter hoge klokkentoren. Die toren is niet de naamgever van het complex, maar de naam verwijst volgens de overlevering naar de klokkengieterij die vroeger in die omgeving actief was en waar vermoedelijk de klokken voor de NH- kerk zijn gegoten. In de jaren ‘ 70 werd de eerste keer ingrijpend gesloopt en verbouwd.
Onder meer vanwege vernieuwde inzichten met betrekking tot de verzorging, is in samenwerking met woningstichting STJA recent het tehuis compleet vernieuwd. Het aantal bewoners dat voor begeleid wonen hier was ondergebracht, is teruggebracht van ongeveer 90 personen tot rond de 65. De appartementen zijn verdeeld over vier verdiepingen. Daar is onder meer ook plaats ingeruimd voor een ontmoetingsruimte en een gezondheidscentrum.
Peter van der Molen
